Poczuj klimat

las
kulig
pio
ścieżka

RADAWA - opis miejscowości

Radawa to jedna z najpiękniejszych i najbardziej atrakcyjnych miejscowości turystycznych województwa podkarpackiego. To kraina pięknych lasów głównie borów świeżych i mieszanych, gdzie króluje sosna, niechętnie ustępując miejsca dębom oraz brzozie. W lasach spotkać możemy zające, sarny, lisy czy wiewiórki. Ciekawostką jest występowanie bobrów, a wątpiących w ten fakt przekonać muszą bezsporne ślady ich bytności. Licznie reprezentowane są ptaki wróblowate, dzięcioły czy sikory a nie rzadko zaobserwować możemy budzącego podziw majestatycznym lotem jastrzębia.

W Radawie możesz bardzo miło spędzić czas. To wymarzone miejsce dla każdego kto chce uprawiać turystykę aktywną.

Główną atrakcją Radawy jest Gminny Ośrodek Wypoczynku i Rekreacji na terenie którego znajduje się zalew wraz ze strzeżonym kąpieliskiem i wypożyczalnią sprzętu pływającego, duży parking pole namiotowe, domki do wynajęcia, "miejsce biesiad", boiska, plac zabaw dla dzieci, bar oraz amfiteatr na wyspie.

Turyści mogą spacerować lub jeździć na rowerach po ścieżkach przyrodniczo-krajoznawczych prowadzących przez radawskie lasy. Na ścieżkach tych znajdują się stanowiska i punkty informacyjne o miejscowej przyrodzie, zwierzętach i o pracy leśników.

W centrum Radawy w dzielnicy Radawianka znajduje się plac zabaw dla dzieci wraz z parkingiem.

Turyści w Radawie mogą również jeździć konno wraz z przewodnikiem. Organizowane są przejażdżki bryczką, a zimą kuligi.

Miejscem godnym odwiedzenia w Radawie jest też "Adrenalina Park" w którym na turystów czeka bardzo wiele atrakcji.

Wiele osób przybywa do ośrodka Profilaktyczno-Rehabilitacyjnego im. ojca Pio w Radawie aby podreperować stan zdrowia na organizowanych turnusach. Tutaj można leczyć się na otyłość, zapalenia stawów, choroby alergiczne i inne.

W Radawie każdy znajdzie coś dla siebie. Miłośnicy wędkowania mogą łowić ryby w rzece Lubaczówce. Swoje miejsce odnajdą w Radawie też miłośnicy łowiectwa oraz zbieracze runa leśnego.

kościół
zalew
figurka
tablice informacyjne
studnia
figurka
palma
gowir
zalew
las
ścieżka

RADAWA - krótka historia

Pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą z okresu rzymskiego, o czym świadczy odkryte przez archeologów cmentarzysko całopalne założone w młodszej epoce żelaza (IV w. p. n. e. - II w. n. e.) na terenie starszego cmentarzyska tzw. kultury pomorskiej z wczesnej (IX - IV w. p. n. e.) epoki żelaza. Natomiast pierwszy zapis o Radawie pochodzi z 1387 r. Jest to dokument wystawiony przez królową Jadwigę, a potwierdzony przez Króla Władysława Jagiełłę w 1393 r. Od tego czasu, aż do roku 1498 Radawa w spokoju rozwija się i pomnaża swoje dobra. W 1498 r. najazd wojsk Stefana Wołoskiego bardzo zniszczył wieś. Mieszkańcy nie zdążyli jeszcze odbudować domostw, gdy w 1508 r. Tatarzy prawie zrównali z ziemią miejscowość. Radawa jednak powoli się odbudowuje i rozwija. W latach 1536-78 jest mocną ekonomicznie miejscowością przemysłowo - rolniczą. Posiada 2 młyny, 4 kuźnice poruszane kołami wodnymi na Radawce i Lubaczówce. W 1573 r. powstaje okazały kościół p.w. Św. Anny. W 1653 r. Anna Alojzy Chodkiewiczowa zapisuje Radawę Jezuitom. W tym czasie wieś przeżywa dalszy rozkwit i mimo zaprzestania produkcji hutniczej jest ekonomicznie stabilna. W latach 1710 - 1712 zostaje zniszczona przez najazdy wojsk szwedzkich, litewskich, rosyjskich i polskich. Po kasacji zakonu Jezuitów w roku 1773, cały majątek Radawy przeszedł na własność rządu austriackiego. W 1777 r. na drodze licytacji miejscowość nabył hr. Witold Siemieński a w 1914 r. Radawę od Siemieńskich kupił Witold Czartoryski z Pełkiń, właściciel sąsiadujących z wioską lasów.

narzędzia kościół

W latach siedemdziesiątych wybudowano zaporę na Lubaczówce i kąpielisko oraz urządzono ośrodek wypoczynku świątecznego. W niedługim czasie powstało w okolicy kilka ośrodków wypoczynkowych i liczne domy letniskowe. Radawa obecnie posiada bazę turystyczna, gdzie można skorzystać ze stołówki, miejsc noclegowych, pola namiotowego oraz wypożyczalni sprzętu wodnego.

zapora pio
bar plaża

W Radawie do rzeki Lubaczówki wpada płynąca od północy rzeka Rudawka. Spiętrzone żelbetowym jazem wody utworzyły pośrodku wsi nieduży, ale urokliwy zalew. Latem zapełniają one także położone nieopodal kąpielisko sztucznie ukształtowane w formie wielkiej niecki. W sezonie do Radawy przyjeżdżają tysiące turystów. Korzystając z tych walorów funkcjonuje tutaj ośrodek wczasowo-rehabilitacyjny należący do Stowarzyszenia im. Ojca Pio w Jarosławiu gdzie medycyna naturalna zmaga się z chorobami cywilizacyjnymi. Program działalności Stowarzyszenia w Ośrodku Rekreacyjno - Rehabilitacyjnym w Radawie przewiduje organizację cyklu tzw. turnusów zdrowotnych polegających na przywracaniu zdrowia poprzez właściwe żywienie. W szczególności polega to na stosowaniu diet niskokalorycznych i warzywno-owocowych, opracowanych w oparciu o światowe osiągnięcia w tym zakresie. Uczestnikom zapewniona jest opieka lekarska nadzorująca proces leczenia. Jednocześnie prowadzone są wykłady oraz pokazy prezentujące zasady zdrowego żywienia Ośrodek dysponuje nowoczesnym budynkiem rekreacyjno - rehabilitacyjnym, a w nim: 26 pokoi dwu i trzyosobowych z natryskami, stołówka na 120 miejsc, salki klubowe, kawiarenka, biblioteka, czytelnia, mała apteka oraz kaplica.

Ośrodek może być wykorzystywany jako miejsce rekolekcji otwartych bądź zamkniętych. Może służyć także do organizowania zjazdów, spotkań jubileuszowych, konferencji oraz sympozjów. W okresie wakacyjnym jest znakomitym miejscem dla kolonii i półkolonii dla dzieci.

kajak łódka

Nadleśnictwa w Sieniawie i Radymnie bardzo starannie przygotowały las do zwiedzania. W 1999 r. utworzona została ścieżka przyrodniczo dydaktyczna "Łapajówka Radawa" dla turystyki pieszej i rowerowej. Trasa ścieżki prowadzi w większości nasypem dawnej kolejki wąskotorowej, wybudowanej w 1914 r. przez rodzinę Czartoryskich rezydującej w Sieniawie od drugiej połowy XVIII wieku do roku 1939. Kolejką tą wywożono drewno dłużycowe z Lasów Sieniawskich. Biegła ona początkowo w postaci trzech odgałęzień -jedno prowadziło w rejonie tartaku w Czercach, gdzie drewno było przecierane i wywożone dalej; następne prowadziło do leśnictwa Witoldówka, rozgałęziając się na dwie nitki prowadzące do Przyjemka i Chrap. Po połączeniu się odnóg kolejka przechodziła przez most na Lubaczówce w rejonie Radawy, dalej przez Piwodę, Koniaczów do tartaku w Surochowie i zakładów ceramicznych w Szówsku.

ścieżka figurka

W skład kolejki wchodziła lokomotywa opalana drewnem i 3-4 wagony. Niekiedy wyposażona była również w salonkę - wagon osobowy, który przypinano do składu, gdy właściciele lasów i goście udawali się na polowanie lub w celach turystycznych (o. Albin Sroka, Jarosław 1987, Biblioteka Przemyska). Kolejka kursowała 2 razy dziennie. Według Sroki (1987) kolejka funkcjonowała do czasu, kiedy podczas walk w latach 1944-46 oddziały UPA wysadziły most na Lubaczówce. Urządzenia kolejki zostały w kolejnych latach zdewastowane, a torowisko rozebrane. Według informacji J. Korzystki (mpis) kolejka przetrwała do 1948 r., po czym Minister Leśnictwa wydał polecenie, by kolejkę rozebrać. Ścieżka pozwala na zapoznanie się z interesującymi zbiorowiskami leśnymi Lasów Sieniawskich, funkcjonowaniem lasu jako miejsca bytowania licznych gatunków roślin i zwierząt, jego roli w przyrodzie i podstawowych zasadach zagospodarowania przez leśników oraz niezwykle interesujących procesach biologicznych zachodzących w ekosystemie leśnym. Dodatkowo ścieżka umożliwia zapoznanie się z niektórymi elementami bogatej historii tych terenów.

źródło: www.wiazownica.com
ratownik
zapora
scena
parking bryczek
plac zabaw
ptaszek
tablice